فــرفــی نــدارد چــه کـَـسـی چـه می گــویــد!!
تـــو
همــانــی کـه همــیـشـه دوســتـش داشـتـم…
همــانــی کـه تــا غــصـّه ام میــگیــرد
ســر و کــلّــه اش پــیــدا میـــشود
و تــا مــرا نـخـنـدانـد دســت بـردار نمیـــشود!
هـمـانـی کـه همــیــشه
مــثـــل “میـــلاد” و هـدیــه و بـوسـه
پـــُـر است از شـور و شـادی و زندگی…
تــو هـنوز هـم هــمــانــی.
نظرات شما عزیزان: